می فرمایند برای رسیدن به کمال:
"فاعلیت فاعل و قابلیت قابل، هر دو باید مناسب باشد"
مثلا بارش باران رحمت، بر زمین شوره زار و یا گیاه سوخته، بی تاثیر است
لیک امام معصوم، این معنا را دگرگون ساخته است
دلیلش، مطالعه شرح حال افرادی است که ظاهرا قابلیت هدایت را نداشته اند و نه تنها هدایت شده اند، بلکه گاها در زمره خاصان قرار گرفته اند...
گاه با "نگاهی" قابلیت یافته اند و گاه با "تذکر" و گاهی با "مصاحبت" و هم نشینی با ایشان...
